تبعیض میان فرزندان
تبعیض
تبعیض به معنی اینکه والدین همه فرزندانشون رو به یک اندازه دوست ندارند یک واقعیت محض هست و نه تنها اشکالی نداره بلکه یک عملکرد درست از سمت والدینه.
والدین باید فرزندانی که عملکرد بهتری دارن رو بیشتر دوست داشته باشن و این کارشون از لحاظ تربیتی هم بنفع فرزندان هست و باعث تشویقشون به عملکرد بهتر میشه.
اما اگر تبعیض به این معنا باشه که والدین بی دلیل بعضی از فرزندانشون رو بر بعضی دیگه ترجیح بدن این متاسفانه هر چند کار درستی نیست اما بازم واقعیته.
والدین احساس های متفاوتی نسبت به فرزندانشون دارن که این احساس میتونه ناشی از اخلاقیات خود فرزند یا شرایطی که توش بدنیا اومده باشه و یا حتی ناشی از عملکرد همسر یا فرزندان اون بچه باشه.
اگر صاحب فرزندانی هستید که هنوز از نظر عقلی به بلوغ کافی نرسیده اند، سعی کنید که هیچ نوع تبعیضی بین فرزندانتون قائل نشید و به یک اندازه به همشون توجه کنید. اما اگر فرزندانتون بالغ هستند، حتما بهشون بگید که عملکردشون روی محبوبیت و جایگاهشون اثر داره و اینطوری نیست که هرکاری هم بکنند بازم محبوب میمونن!
اگر هم این حس رو نسب به والدینتون دارید، این موضوع رو در نظر بگیرید که همونطورکه شما احساس یکسانی نسبت به خواهر و برادرانتون ندارید، والدینتون هم به بچه هاشون احساس یکسانی ندارند.
بهتره بجای انکار واقعیت یا محکوم کردن والدین، سعی کنید با عملکرد بهتر، نظر والدینتون رو به خودتون مثبت تر کنید.
نظر مردم و کاربران در مورد تبعیض والدین بین بچه ها
بنده با این که احساس افرادی رو که حس می کنند از سمت والدین نسبت به برادر یا یا خواهران دیگر خود دچار کمبود توجه و محبت هستند درک می نمایم.
لازم به ذکر است که چنین مسائلی در اکثر خانواده ها، فرزندان رو، مخصوصا فرزندان بزرگ تر رو، آزار میده. و حالا راه حل این مشکل:
برای والدین
با قبول این مورد که فرزند کوچکتر نیازمند محبت و توجه بیشتری است، اما این به معنای بی توجهی به فرزند ارشد، و همیشه حق را به فرزندان کوچک دادن، و اینکه همیشه فرزندان بزرگ تر را محاکمه کنیم برای اینکه فرزند کوچکمان عبرت بگیرد، نیست. در واقع برای اینکه عدالت رو بر پا کنید تنبیه و تشویق هر یک از فرزندان را به صورت جداگانه اعمال کنید و همیشه به خاطر داشته باشید فرزند بزرگ تر شما عصای دستتان است و بار سنگین دِین را که شما بر دوش دارید روزی به دوش می کشد.
برای فرزندان
عزیزانم من هم عین شما اول فرزند ایران زمینم و بعد فرزند والدینم .
تنها خواهشی که ازشما عزیزانم دارم اینه که به هر طریقی به پدر و مادر خود احترام بگذارید و آنان را از خود راضی نگه دارید. رعایت همین مسئله باعث می شود به خودی خود توجه والدین به شما جلب شود. به قول عالمی، محبت و احترام کسب کردنی است.
حتی اگر با این روش جواب نداد حداقل می دانید وظیفه فرزندی خود را انجام داده اید.