عصبانیت از فکر به کارهای اشتباه دیگران
کاربری برای ما پیامی فرستاده اند و علاقه داشتن که نظر کاربران دیگه در مورد علت عصبانیت هاشون از فکر کردن به کارهای اشتباه دیگران را، جویا بشن.
ما پیام ایشون و جواب های مفیدی که تاکنون به مشکل ایشون داده شده رو برای استفاده و مشارکت کاربران عزیز، در این صفحه منتشر کرده ایم.
متن سوال
مشکل من اینه که دارم کاری انجام میدم یا بیکار نشستم تو ذهنم کارایی که بقیه ناراحتم کردن میاد و دائم تو ذهنم تکرار میشه. تو ذهن خودم جواب کارشونو میدم و بیشتر عصبی میشم. خودم متوجه نمیشم تا وقتی که بدنم داغ میشه و حالت بدی بهم دست میده تازه متوجه میشم که دارم باز به کارهای بقیه فکر میکنم.
نمیدونم چطوری ازین فکرها رها شم.
نظرات و پاسخ های کاربران
من خودم تجربیات اینچنینی زیاد دارم و می دونم چقدر آزاردهنده است. اما اگر تصور کنیم که این دنیا و زندگی درش، مثل جلسه کنکوره، اونوقت همه حواسمون رو به خودمون جمع میکنیم.
سر جلسه امتحان اگر کسی سرش رو بالا بیاره تا فقط نگاه کنه که دیگران دارند چه میکنند، حتی همین توجه ساده به کار دیگران هم، به معنی از دست دادن زمان برای خودشه!
اینکه زندگی درواقع فرصتیه در اختیار همه ما، تا خودمون رو کامل کنیم و توشه‌ای ازش جمع کنیم یه حقیقته.
به نظر من اگر در همون لحظه‌ای که این افکار به سراغتون میاد، به این موضوع فکر کنید که دارید فرصت و زمان رو برای تفکر در مورد خودتون یا حتی برای کسب آرامش برای شخص خودتون، از دست میدهید، به خاطر حس رقابت هم که شده از ادامه اون افکار جلوگیری میکنید.
یعنی به اون کسی که در حقتون ظلمی کرده، یکبار دیگه هم، این بار در ذهنتون، این اجازه رو میدهید که باز شما رو آزار بدهد و عمرتون رو ازتون بگیره.
البته بگم که به نظر من خیلی هم کار آسونی نیست چون بعضی ها واقعا اعصاب آدم رو خراب میکنند ولی افکار منفی این ویژگی رو دارند که مبارزه کردن باهاشون و حتی تلاش برای ازبین بردنشون هم اون ها رو قوی تر میکنه. تنها راهش اینه که سریع به خاطرات مثبت و شاد خودتون عامدانه فکر کنید تا افکار منفی اینطوری ضعیف بشوند. سعی نکنید افکار منفی رو به زور از ذهنتون بیرون بندازید. جدی بگیرید، اینکار اونها رو قوی تر میکنه. باید عین آب روان، به آرامی و نرمی از کنارشون (البته با هوش و ذکاوت) عبور کنید.
امیدوارم موفق و سلامت باشید. البته که من خودم در این مورد هنوز کاملا موفق نشده‌ام :)
فکر میکنم بیشترین علتی که با این مشکل مواجه شدید این هستش که نمتونید در همون لحظه نسبت به حرف و رفتاری که آزاراتون میده واکنش نشون بدید و جوابشون رو بدید. بعدا که فکر میکنید هی جواب رو با خودتون تکرار میکنید و باعث آزار خودتون میشه.
اگه سعی کنید کمی خودتون رو قبول داشته باشید میتونید این مشکلتون رو برطرف کنید.
بهتره از دست خودتون عصبانی باشید که به فکر دیگران اهمیت میدید!
این حالت ترکیبی از افسردگی و وسواس فکری می تونه باشه.
تکرار بدون میل باطنی و وسواس آزار دهنده که نشانه ای از فرو خوردگی و عدم بروز احساس در زمان معین و عدم پذیرش و تطبیق است (افسردگی).
Ptsd نیست چون یک حادثه معین به میان نیست و فرد علیرغم گرگرفتگی ، اختلال خواب و تپش قلب و حالات اضطراب را ندارد.
وعلت اصلی وسواس و نبودن اعتماد به نفس و سرزنش خود و در نهایت افسردگیست.